جای‌خالی سناریوهای حمایتی در صنعت خودرو
وبلاگ تین نیوز، بهمن عشقی| پیش‌بینی تهیه و تدوین هرگونه طرح نجات برای صنعت خودرو باید جامع‌نگر بوده و مدت‌زمان اجرای آن مشخص باشد. ضمن آنکه لازم است قابلیت ارزیابی شرایط قبل و بعد نیز مورد نظر قرار بگیرد. درحال‌حاضر به یک عملکرد خاص، طرح نجات می‌گویند. این در حالی است که اقدامات و افکار خلق‌الساعه‌ای که امروز به ذهن برخی افراد خطور می‌کند و در صنعت خودرو به صورت دستورالعمل یا کمک نقدی ظاهر می‌شود، گاهی بسیار خنده‌دار بوده و افکار عمومی را متشنج می‌کند.
بنابراین هرگونه تمرکز حمایتی روی واردات خودرو اجحاف در حق مصرف‌کننده خواهد بود. اگرچه درحال‌حاضر تعرفه‌ای ۴۰ تا ۵۰ درصدی برای خودرو درنظر گرفته شده اما تعرفه موثر خودرو ۱۰۰درصد است. بنابراین هنگامی‌که سخن از تعرفه هزار درصدی به میان می‌آید، این سخن پذیرفتنی نیست زیرا جنبه عملیاتی شدن ندارد.
صنعت خودرو برای توسعه نیاز به یک سناریو دارد، بنابراین ابتدا باید مزیت‌های این صنعت مشخص و روی کاغذ آورده شود. برای نمونه آیا نیروی کار ماهر و ورزیده به اندازه کافی وجود دارد؟ انرژی ارزان و قابل‌استفاده در دسترس است، به‌گونه‌ای که نرخ آن قابلیت پیش‌بینی داشته باشد؟ مقررات در زمینه ایجاد مزیت است؟
و سوالاتی از این دست و بعد از مشخص شدن مزیت‌های نسبی، چگونگی گره زدن آن با دنیای تولید و صنعت خودرو مشخص شود که بی‌تردید ایران در زمینه بازار مصرف از مزیت بالایی برخوردار خواهد بود.
درحال‌حاضر ایران به عنوان کشوری درحال توسعه، افق خوبی برای مصرف خودرو دارد که این مزیت می‌تواند پای خودروسازان جهانی را به کشور باز کند. بعد از تعیین مزیت‌ها، باید نسبت به تعیین نقشه راه اقدام کرد و سپس از خودروسازان خارجی درخواست شود تا به تعیین مزیت‌هایی بپردازند که می‌توانند در صنعت خودرو کشور ایجاد کنند.
به‌طور عمده در ارزیابی خارجی این مشکل وجود دارد که روی نیروی متخصص ماهر تاکید می‌شود، این درحالی است که در بخش نیروی انسانی با تمام توسعه‌یافتگی، فاصله وجود دارد.
