◄ فرآیند «Turn-around» در صنعت هوانوردی چیست؟

یکی از کارشناسان صنعت هوانوردی در کانال تلگرامی خود به شرح فرآیند Turn-around پرداخت و گفت: این فرآیند به مجموعه فرآیندهای (Ground Handling) بازآوری و خدمات ارائه شده به هواپیماهای ورودی به فرودگاه گفته می شود تا هواپیما را برای پرواز مجدد و خروج آن از فرودگاه آماده نماید. در حقیقت بازه زمانی این فرآیند از لحظه تماس هواپیما با باند شروع شده و تا لحظه پرواز مجدد هواپیما و خروج آن از فرودگاه امتداد می یابد.(Ground Time)

به گزارش تین نیوز، خلیل الله معمارزاده (محمد معمار)افزود: در طی فرآیند و عملیات بازآوری هواپیما، سرویس های متعدد و مختلفی به هواپیماها توسط سازمان های متفاوت ارائه می گردد.

وی عنوان کرد: برنامه ریزی، زمان بندی و بهینه سازی این مسئله از آن جهت بسیار مهم و حساس است که، کاهش بهینه زمانی آن موجب افزایش ظرفیت سیستم حمل و نقل هوایی می گردد. از طرف دیگر اگر این زمان به صورت غیراصولی کاهش یابد و الزامات این فرآیند رعایت نگردد، شرکت های هواپیمایی با تاخیرات در شبکه پروازی خود مواجه خواهند گردید.

بیشتر بخوانید: تصمیم گیری طبیعت گرایانه در هوانوردی

او ادامه داد: بخشی از برنامه ریزی های مدیریت ترافیک هوایی و فرودگاهی هواپیماهای بروی زمین نیز با مداخله در زمان کلی فرآیند Turn-around انجام می پذیرد. این فرآیند بیشترین پتانسیل با کمترین هزینه را جهت طراحی ضربه گیرهای زمانی (Buffer Time) در برنامه زمان بندی احتمالی و پایدار دارد تا تاخیرات کوچک مقیاس را جذب نموده و از اثرات انتشاری آن جلوگیری به عمل آورد.

معمار زاده تاکید کرد: بیشترین پیچیدگی بهینه سازی مسائل زمان بندی این فرآیند از آنجا ناشی می شود که خدمات مختلف به هر هواپیما در یک فرودگاه توسط بخش ها و سازمان های متفاوت از یکدیگر ارائه می گردد. با مدل سازی این فرآیند می توان مسیر بحرانی فعالیت های فرآیند Turn-around را مشخص کرد.  

وی گفت: تاخیر در انجام فعالیت های واقع در مسیر بحرانی زمان انجام فرآیند Turn-around را افزایش می دهد. برخی از فعالیت ها می توانند در داخل بازه زمانی فعالیت های بحرانی به صورت همزمان و موازی انجام گردند و لذا زمان فرآیند Turn-around نسبت به نوسانات زمانی این دسته از فعالیت ها در داخل بازه زمانی خود حساسیتی ندارد.

او افزود: محاسبه مسیر بحرانی به منابع در دسترس بستگی دارد. اگر برخی از منابع توسط هواپیماهای دیگر اشغال شده باشند (مثل واحد سوخت گیری)، مسیرهای دیگری نیز ممکن است بحرانی گردند. تفکیک مفهوم مسیربحرانی از منابع بحرانی مهم است. منبع بحرانی علت تاخیرات و مسیر بحرانی معلول آن است.  

به گفته وی، بسیاری از این فرآیندها به منابع مشترک مثل خودروهای سوخت رسان و یا تجهیزات هندلینگ زمینی وابسته است.

این کارشناس هوانوردی عنوان کرد: دقت کنید که در این فرآیند، منابع مشترک در عمل گاهی به فرآیندهای مختلف در چندین پرواز نیز تخصیص داده می شوند و چندین هواپیما به صورت همزمان در یک فرودگاه این فعالیت ها بروی آنها در حال انجام است. بدیهی است این منابع مشترک ظرفیت محدودی داشته و می توانند منابع بحرانی یا گلوگاه کارآیی یک سیستم حمل و نقل هوایی گردند. هر هواپیمای مشخص نیز باید در یک پنجره زمانی معین خدمات خود را دریافت کند.