◄ افزایش قیمت سوخت؛ تهدید یا فرصت؟
بررسی کارشناسان حوزه حمل و نقل نشان میدهد که در 10سال گذشته 185 هزار کشته در تصادفات جادهای داشتهایم که هر ساله منجر به افزایش 3 تا 4 هزار کودک و فرزند یتیم به ایتام کشور افزوده است و تلفات آن چند برابر تلفات جنگ تحمیلی طی هشت سال بوده است.
طی هفتههای اخیر شاهد افزایش قیمت، سهمیهبندی و دو نرخی شدن قیمت بنزین در کشور هستیم. این روند که میبایست از سالها قبل و به صورت شیب ملایم در چرخه سیاست اقتصادی کشور قرار میگرفت و بخش اعظمی از کارشناسان اقتصادی بر لزوم پیاده سازی آن البته با در نظر گرفتن زمان و شرایط مساعد صحه گذاشته بودند، بار دیگر ذهنها را به طرف وسایل حمل و نقل عمومی به ویژه قطارهای مسافری بین شهری سوق داد.
سالهاست بین کارشناسان و متخصصان امور حمل و نقل این بحث مطرح بوده و هست که توجه به حمل و نقل ریلی مسافری نیاز حیاتی و ضروری کشور است و با توجه به وضعیت اقلیمی و شرایط زیست محیطی و ساز و کارهای زیربنایی، باید در اولویت برنامههای دولت و بخش خصوصی قرار گیرد.
چرا که تلفات سالانه بین 18 تا 27 هزار نفر در جادهها و مصدومیت و نقص عضو چندین برابر در کنار آسیب های روانی و اجتماعی زنگ خطر بزرگی است که باید بر رفع و برطرف کردن این معضل چاره جویی کرد.
بررسی کارشناسان حوزه حمل و نقل نشان میدهد که در 10سال گذشته 185 هزار کشته در تصادفات جادهای داشتهایم که هر ساله منجر به افزایش 3 تا 4 هزار کودک و فرزند یتیم به ایتام کشور افزوده است و تلفات آن چند برابر تلفات جنگ تحمیلی طی هشت سال بوده است.
برآوردهای انجام شده نشان میدهد 6 تا 7درصد تولید ناخالص کشور صرف خسارتهای رانندگی در جادهها میشود و این در حالی است که هر ساله به تعداد خودروهای بیکیفیت افزوده و حجم عظیمی از سرمایه کشور صرف تولید خودرو، بدون تقویت ساختارهای کشور برای ایمن سازی راهها و جادهها میشود.
از طرف دیگر تعداد زیادی فرودگاه صرفاً با اهداف و لابیهای سیاسی در کشور ساخته شده که در هفته یا ماه حتی یک پرواز هم نداشته و برخی از آنها در حال حاضر فاقد کارایی لازم جهت استفاده به عنوان فرودگاه است.
امروز در بیشتر کشورهای توسعه یافته، توجه به حمل و نقل ریلی که بهعنوان حمل و نقل سبز شهرت یافته در اولویت شاخصها و برنامههای توسعه اقتصادی است و در این راستا دولت و بخش خصوصی اهتمام ویژهای را در جهت توسعه، بالا بردن کیفیت و کمیت و ارایه خدمات شایسته از خود نشان دادهاند و بعضاً حجم عظیمی از منابع بهعنوان یارانه در اختیار این بخش قرار گرفته است. و به همین دلیل است که علیرغم اینکه این کشورها خود از تولیدکنندگان مطرح اتومبیل و وسایل نقلیه هستند، اما با خیابانها و جادههای فاقد ترافیک و روان روبرو هستند.
اکنون که این جراحی بزرگ یعنی بالا رفتن قیمت بنزین بعد از سالها کش و قوس انجام گرفته است، فرصت مغتنمی است تا نهادهای دولتی یا مردم نهاد در راستای ارتقای سطح کیفی و کمی خدمات حمل و نقل ریلی مسافری همت گماشته و با توسعه قطارهای حومهای و در عین حال پرسرعت و افزایش کیفیت خدمات قطارها و تسهیل و افزایش مطلوبیت سفر و سوق دادن مردم به استفاده از قطار با ایجاد جذابیتهای لازم یه این بخش مدد رسانند و از تحمیل خسارتها و زیانهای وارده در سایر شقوق حمل و نقل جلوگیری کنند.
امروزه در اقصی نقاط جهان به ویژه کشورهای صنعتی و توسعه یافته در کنار قطارهای پرسرعت از شبکههای دیجیتال- الکترونیک در راستای و توسعه ریل مدد گرفتهاند تا علاوه بر کاهش مصرف سوخت و توجه به ابعاد زیست محیطی و کاهش آلودگی هوا از تجمیع تعداد زیاد جمعیت در یک شهر جلوگیری و ترافیک جامعه انسانی را با در نظر گرفتن ظرفیت و ایجاد امکانات در هر شهر پیشبینی کرده و از این رهگذر مانع مهاجرت بیرویه به کلان شهرها شده و شرایط بهینه زندگی را برای مرم و جامعه فراهم سازند.
امید است افزایش قیمت سوخت در کشور، از تهدید به یک فرصت طلایی مبدل شود و با همفکری و همیاری دولت و بخش خصوصی شاهد توسعه و رشد روزافزون بخش ریلی و حمل و نقل عمومی باشیم.