◄ پاریس گذرگاه اروپا

وبلاگ محمد نیکوفر: در مورد پاریس و زیبایی‌های آن و توریستی بودن آن بسیار گفته و نوشته‌اند و البته موضوع این مقالات نیز بررسی آن جنبه‌ها نیست.

در بخش قبلی در مورد یک از جنبه‌های زیباشناحتی ساختمان‌های مسکونی از دید محیط‌زیستی نوشتم و در اینجا سعی می‌کنم دیگر جنبه‌های این مبحث را و در مقایسه با شهر تهران ادامه دهم.

من یک شب قبل از ورود به پاریس در دهکده لوور چادر زدم تا روز بعد بتوانم با صرف انرژی کمتری وارد شهر و مرکز پاریس شوم. دهکده لوور در نزدیکی فرودگاه شارل دِگُل در شمال پاریس واقع است. این فرودگاه در 25 کیلومتری شهر پاریس واقع است و تقریبا نیمی از حجم ترافیک هوایی شهر پاریس را بر عهده دارد. بخش دیگر ترافیک هوایی شهر پاریس بر دوش فرودگاه اُورلی است که در جنوب پاریس قرار دارد.

این تقسیم ترافیک هوایی و داشتن حداقل دو فرودگاه با استاندارد وظرفیت بالا تنها در انحصار شهر پاریس نیست. بسیاری از شهرهای بزرگ دنیا دارای بیش از یک فرودگاه بزرگ بین‌المللی هستند. حتی شهر استانبول در ترکیه دارای 2 فرودگاه نسبتا بزرگ در دو بخش شرقی (آسیایی) و غربی (اروپایی) می‌باشد.

دو فرودگاه موجود در شهر تهران هر دو تقریبا در یک جهت جغرافیایی جنوب و حنوب غرب تهران واقع گردیده‌اند و یکی از این دو فرودگاه‌ها (مهرآباد) دارای کیفیت کافی برای استفاده در پروازهای بین‌المللی نیست.

شاید بهتر باشد برنامه‌ریزان به جای سرمایه‌گذاری در جهت گسترش فرودگاه بین‌المللی امام خمینی، برروی گزینه سومی هم در جهتی کاملا مخالف مثلا در مسیر شرق و یا جنوب شرق مطالعه‌ای انجام دهند. (تذکر: این قلم فاقد تخصص لازم برای قضاوت تام در این مورد است و این مورد نیاز به مطالعات همه‌جانبه مکان‌یابی دارد.)

اما مورد دیگر در مورد مقایسه شهر تهران و پاریس در موضوع هوای دو شهر است. هر دو شهر دارای بار اصلی ترافیک در شمال دو کشور هستند. پاریس دارای جمعیتی حدود 2 میلیون در مرکز شهر و نیز دارای جمعیتی حدود 12 میلیون در حومه است. به عبارتی بار اصلی جمعیت پاریس در حومه شهر توزیع شده است،بنابراین نقش شبکه حمل‌ونقل و خصوصا شبکه ریلی و مترو از این لحاظ دارای اهمیت دو چندان می‌گردد.

من در اینجا برای مقایسه نقشه متروی دو شهر تهران و پاریس را در کنار یکدیگر قرار می‌دهم تا نقشه‌ها خود گویای تفاوت دو سیستم اصلی در دو شهر باشند.

متروی پاریس نیز به مانند متروی تهران و کرج در همه حومه شهر پاریس و به صورت ریلی روی زمین و بیشتر به صورت خارج از تونل گسترش یافته است.

به نقل از ویکی‌پدیا:

«مترو پاریس(Paris Métro or Métropolitain)  بخشی از سامانه حمل‌ونقل شهری پاریس است که در  فرانسه آن را به نام متروپولیتن می‌نامند. آثار معماری به سبک هنر نو موجود در این مترو شهرت جهانی دارد.

متروی پاریس شامل ۱۶ خط عموماً زیرزمینی به درازا ۲۱۴ کیلومتر است. در مجموع، این خط‌ها دارای ۳۰۳ ایستگاه است که با توجه به کاربرد چندگانه بعضی از ایستگاه‌ها در ۲ یا چند خط، تعداد کل ایستگاه‌ها به ۳۸۴ ایستگاه می‌رسد.

مترو پاریس بیشترین فضا ایستگاه‌ها را در بین متروها جهان داراست. مجموع مساحت ۲۴۵ ایستگاه این مترو به ۴۱ کیلومتر مربع می‌رسد.

خطوط از شماره ۱ تا ۱۴ نام‌گذاری شده‌اند. علاوه بر این ۱۴ خط متروی پاریس شامل ۲ خط کوچک نیز می‌شود. این ۲ خط در واقع بخشی از خطوط ۳ و ۷ می‌باشند که به صورت مستقل کار می‌کنند.

متروی پاریس پس از  متروی مسکو پرکارترین مترو اروپا محسوب می‌شود. این مترو روزانه بیش از ۴٫۵ میلیون نفر را جابجا می‌کند. در سال ۲۰۰۶ متروی پاریس ۱٬۴۰۹ میلیارد نفر را جابجا نموده است که مقام ششم پر مسافرترین مترو جهان را داراست. ایستگاه شاتله له‌آل بزرگترین ایستگاه مترو جهان است که جزو مترو پاریس محسوب می‌شود.

متروی پاریس از نظر طول با ۷۸۰٫۵ کیلومتر سومین مترو گسترده جهان است.متروی پاریس در سال ۱۹۰۰ به مناسبت نمایشگاه جهانی به بهره‌برداری رسید.»

در اینجا یکی از عوامل تفاوت هوا و نیز دلیل اختلاف شاخص آلودگی در دو شهر مشخص می‌گردد. من در اینجا و با استفاده از همان اطلس شاخص‌های آلودگی هوا که در بخش‌های قبلی از آن استفاده نمودم، هوای دو شهر پاریس و تهران را در یک روز کاری مثلا در روز پنجشنبه و در زمستان امسال مقایسه نمودم؛ شاخص هوای پاریس در روز مورد مقایسه از 38 تا 114 در یک روز کاری در مقایسه با تهران که از 76 تا 199 قرار داشت.

در اینجا مجددا تاکید می‌کنم؛ اگر به راستی مسئولان در صدد چاره‌جویی موثر برای مقابله با آلودگی هوا هستند، نمی‌توانند و نباید راه‌حل منحصر به‌فردی را از سایر کشورها جستجو نمایند. (این کار به منزله اختراع دوباره چرخ است!) با امکان دسترسی به سوخت ارزان، گسترش بی‌رویه و واردات خط تولید خوردو و نیز موتورسیکلت و ... امکان غلبه بر مشکل آلودگی هوا و یا حتی مهار آن تقریبا غیرممکن است!