سفرنامه نیک/ بخش سیزدهم: سوئیس آرام و دلنشین

وبلاگ محمد نیکوفر: همانگونه که در بخش قبلی نوشتم، تور جدیدی را با مبدا شهر لیون به سمت شهر ژنو در سوئیس و با استفاده از مسیر مخصوص دوچرخه شروع کردم. دوچرخه‌سواری در این مسیر بسیار دلپذیر و جذاب بود. البته با دور شدن از شهر لیون و با نزدیک شدن به سوئیس بر ارتفاع بلندی‌ها نیز به‌تدریج افزوده می‌شد. طول این مسیر تقریبا 200 کیلومتر بود.

با وارد شدن به مرزهای سوئیس مسیر خویش را به سمت یکی از روستاهای اطراف شهر ژنو کج نموده تا خود را به خانه‌ای که با دوست سوئیسی خویش قرار ملاقات داشتم، برسانم. بیشتر این مسیر 200 کیلومتری را بدون شتاب و با طمانینه کامل طی نمودم، اما در آخرین ساعات کمی به رکاب‌ها فشار آورده تا در موعد مقرر به قرار ملاقات خود برسم که دقیقا در راس ساعت 11 روز یکشنبه یک روز آفتابی و نسبتا گرم سوئیس، به مقصد رسیدم تا روز و شبی را در منزل دوستان خویش استراحت نمایم.

کشور سوئیس کشوری زیبا و دارای نظم است. مردم سوئیس به مقرراتی بودن و انضباط شهره هستند. البته در مورد نظم و مقررات و نیز جرایم در این مورد بسیار اغراق می‌گردد. به یاد دارم سال‌ها پیش در خاطرات یک ایرانی خواندم که نقل می‌کرد در همان شروع پیاده‌روی خویش در یکی از شهرهای بزرگ سویس و به محض آنکه در زمان قرمز بودن چراغ ترافیک پای خویش را از پیاده‌رو روی خط عابر پیاده گذاشته، بلافاصله پلیس سویس آماده به کار وارد عمل شده و وی را جریمه نموده است! 

من هرگز چنین صحنه‌هایی ندیدم، اصولا شما پلیسی را در خیابان نمی‌بینید، مگر به ضرورت! من حتی برای بهبود کیفیت کار فیلمبرداری خویش در جایی بالاجبار با دوچرخه وارد پیاده‌رو شده واقدام به فیلمبرداری کردم، اما اتفاق خاصی نیفتاد. به نظر من و بر خلاف ادعاهای رایج قوانین و مقررات در هلند و آلمان بیشتر سختگیرانه است، تا در سویس!

بیشتر بخش کشور سویس بر روی سلسله کوه‌های آلپ قرار گرفته است و لذا بسیاری از جاده‌های برون‌شهری سویسی دارای شیب ملایم و یا در ارتفاعت دارای شیب تند هستند. این موضوع کار عبور مرا با دوچرخه در هنگام عبور از آلپ و رسیدن به خاک ایتالیا بسیار مشکل می‌نمود.

یادمان باشد قرار گذاشتیم در این مقالات بیشتر بر روی موضوع حمل و نقل و نیز مسایل زیست‌محیطی تمرکز یابیم، فلذا من از ذکر نام و مشخصات مناطق دیدنی کشور سویس و یا مسایل فنی تور دوچرخه در اینجا اجتناب خواهم نمود و آن را به جایی دیگر و زمانی دیگر موکول خواهم نمود.

گفتم سویس کشور تمیزی است. این تمیز بودن خاص سویس نیست. در اکثر کشورهای اروپای غربی این روزها شدیدا با موضوع پاکت‌های پلاستیکی درگیر هستند. این روزها تقریبا در تمامی سوپرمارکت‌ها پاکت پلاستیکی تنها با پرداخت وجه به مشتری تحویل می‌شود. همین سیاست ساده قیمتی، مصرف بی‌رویه پاکت پلاستیکی را بسیار محدود نموده است. مردم تا مجبور نشوند برای پاکت پلاستیک هزینه نمی‌کنند و در اکثر مواقع پاکتی و یا کیسه‌ای را از منزل به همراه خود به سوپرمارکت می‌برند.

متاسفانه مصرف پاکت پلاستیک در ایران به معضل بزرگ و به یک آفت زیست‌محیطی تبدیل شده است. من خود به هنگام دوچرخه‌سواری و در خروجی‌های شهر اصفهان و یا حومه منظره‌های نازیبایی را مشابه این عکس خبرگزاری ایسنا تجربه نموده‌ام.

اما نکته دیگر در مورد سوئیس و سایر کشورهای اروپایی آن است که رانندگی دارای نظم بیشتری است، چرا!؟ یکی از دلایل عمده آن جدی‌گرفتن امتحان گواهینامه رانندگی است.

همانگونه که در شکل فوق که یکی از صفحات آموزش آیین‌نامه در یکی دیگر از کشور اروپایی را نشان می‌دهد؛ حقوق و وظایف تمامی افراد و وسایل نقلیه دقیقا تعریف شده است. اگر بخواهیم مقایسه‌ای در اینجا انجام دهم؛ کتاب آیین‌نامه برای گواهینامه رانندگی در ایران را باید به کتاب فارسی اول دبستان و کتاب مورد اشاره در این مقاله را باید به کتاب فارسی عمومی دوره کارشناسی دانشگاه تشبیه نمود. این مورد واقعا اغراق نیست، من این کتاب انگلیسی آموزش تئوریک رانندگی را که دارای 200 صفحه است، مرور کامل نمودم. نیز از یکی دوستان اروپایی شنیدم که نقل می‌کرد که یکی از مهاجرانی که سال‌هاست در آن کشور زندگی می‌کند و به زبان آن کشور نیز تسلط یافته است؛ مدتها است که برای اخذ گواهینامه پایه 2 وقت و هزینه‌ای معادل 1500 یورو صرف نموده است، اما هنوز موفق نشده است در امتحانات مربوطه قبول شود.

شما قطعا به اهمیت سختگیری امتحانات در هنگام اخذ گواهینامه رانندگی واقف هستید و نیازی نیست در اینجا متذکر شوم که نحوه امتحانات تا چه حد می‌تواند در کاهش تصادفات و تخلفات موثر واقع شود. تجربه نشان می‌دهد بیشتر تخلفات و سرعت‌های غیرمجاز در ایران و نیز اکثر نقاط دنیا توسط گروه‌های سنی 18 تا 24 صورت می‌پذیرد. به راحتی می‌توان با گذاشتن فیلترهای چندگانه و بالابردن نرخ جرایم، تخلفات این گروه را محدود نمود.