سفرنامه نیک/ بخش چهاردهم: عبور از آلپ

وبلاگ محمد نیکوفر: همان‌گونه که در نقشه ذیل مشاهده می‌کنید، مسیر آبی‌رنگ مسیر عبور مرا در خاک سوئیس نشان می‌دهد. ستون سمت چپ ارتفاع این مسیر را از 223 متر تا 2481 متر مشخص نموده است. در واقع این مسیر یکی از صعب‌العبورترین مسیرهای این بخش از اروپا است. در جنوب شهر «مارتینی» و بر روی همان نقشه قله «مون بلان» در خاک فرانسه، نمایان است. این مانع طبیعی بخش آلمانی‌نشین و نیز فرانسوی‌نشین سویس را از بخش ایتالیایی‌نشین سویس آن جدا نموده است.

وقتی از این ارتفاعات گذشتم و زمانی که شیب جاده به سمت پایین و جنوب سوئیس تغییر یافت، به وضوح تفاوت فرهنگ، معماری و ... برایم کاملا قابل لمس بود. اولین تغییر تابلو اماکن و فروشگاه‌ها بود که همه به زبان ایتالیایی بود.

من در آخرین بخش صعود و به دلیل خستگی بیش از اندازه 16 کیلومتر را در 6 ساعت طی نمودم. به همراه جاده کوهستانی، یک بزرگراه مهم و نیز ریل قطار از این ارتفاع عبور می‌کند. یکی از طولانی‌ترین تونل‌های اروپا در این منطقه قرار دارد.

بیش از آنکه به بخش بعدی بحث برسیم مایلم در اینجا یکی از ویدیوهای خویش را که از یک دهکده زیبا در بخش آلمانی میانه سویس گرفته‌ام، با شما به اشتراک بگذارم. (بر روی این لینک کلیک کنید)

در ادامه موضوع حفاظت از محیط زیست و اهمیت آموزش در این باره مایلم به یکی دیگر از تجربیات خویش در کشور سوئیس اشاره نمایم.

من یک شب میهمان «ایکا» و خانواده‌اش بودم. عکس ذیل «ایکا» را در کنار یکی حوضچه‌های آب جاری در غرب سوئیس و نزدیکی شهر ژنو نشان می‌دهد. وی در حال توضیح موضوع فوق برنامه مدرسه در هفته بعد است. آنان وظیفه دارند تا در روز تعطیل هفته بعد، هر یک به محل ماموریت خویش که یکی از حوضچه‌های روستا است، رفته و آن را کاملا تمیز نمایند. آن‌ها این کار را سالی یک بار تکرار می‌کنند.

فواره قابل مشاهده یکی از نمونه فواره‌هایی است که شما به وفور در مناطق آلپ سوئیس می‌بینید. این فوراه‌ها آب ذوب شده از برف‌های آلپ را که به سمت چشمه‌ها جریان می‌یابند، وارد این حوضچه‌ها می‌نمایند. آب این فواره‌ها بسیار گوارا و حتی در وسط تابستان سرد است. اما حوضچه‌ها حداقل یک بار در سال نیاز به نطافت دارند، که این وظیفه بر عهده دانش‌آموزان روستا گذاشته شده است.

این فقط یک ماموریت ساده برای نظافت روستا نیست، کودکان از ابتدا و به صورت غیرمستقیم حس مسئولیت در قبال محیط زیست را آموزش می‌بینند.

در بخش قبلی در مورد سیاست کشورهای اروپایی در مورد پاکت‌های پلاستیکی نوشتم. بطری‌های پلاستیکی هم یکی از معضلات جدید زیست‌محیطی هستند. یکی از راهکارهای سوپرمارکت‌های بزرگ در اروپا پرداخت ربع و یا نیم قیمت نوشابه خریداری شده در صورت عودت بطری به همان فروشگاه است.

تصور نمایید در ایران شما بطری خالی نوشابه‌های را که به قیمت 750 و یا 1000 تومان خریده‌اید، به همان محل ببرید و با انداختن داخل دستگاه، بن خریدی معادل 250 تومان دریافت نمایید. آیا امکان نصب این دستگاه‌های سودمند محیط‌زیستی در ایران و در حداقل زمان ممکنه وجود ندارد تا از انباشته شدن بطری‌ها در محیط زیست و آسیب به آن جلوگیری شود!؟

من برای چندمین بار تاکید می‌کنم استفاده از پند و اندرز تنها بخش کوچکی از یک کُنش بزرگ اجتماعی است. بهترین روش ترکیب آن کارفرهنگی با یک سیاست قیمتی مناسب است. به عبارتی بسیاری از مردم حتی با پند و اندرز شبانه‌روزی رسانه‌ها از تخریب محیط زیست‌ خودداری نمی‌کنند. بهترین روش ترغیب مردم با روشی مشابه همین روش خرید بطری خالی نوشابه در فروشگاه و یا فروش پاکت پلاستیکی است.

«بلینزونا» آخرین شهر سوئیسی میزبان من در آخرین شب اقامت در کشور سوئیس بود. پس از استراحتی کامل، صبح خیلی زود با جمع کردن چادر و اثاثیه خویش به سمت جنوب و دریاچه لوکارنو، سفرم را شروع نمودم. از آنجا که قصد داشتم از خُنکی هوای صبحگاهی حداکثر استفاده را نموده و زودتر خود را به شهر میلان در ایتالیا برسانم، سعی نمودم بهترین مسیر را از میان مسیرهای موجود لوگانو، شرق لوکارنو و غرب لوکارنو انتخاب نمایم. مسیر لوگانو کوتاه‌ترین مسیر بود، اما نیاز به کمی صعود داشت و من هم در آن شرایط اصلا انرژی بالارفتن از ارتفاع حتی کم را هم نداشتم و به همین دلیل مسیر شرق دریاچه لوکارنو را به سمت مرز ایتالیا ادامه دادم.

در قسمت بعدی این سفرنامه را دنبال خواهم نمود.