چرا سطح روزنامه‌نگاری تخصصی پایین آمده است؟
امروز در سطح رسانه های عمومی و به ویژه رسانه های تخصصی مطالبی منتشر می شود که لااقل استانداردهای خبر نویسی، فیک نیوز و حتی تعریف و تمجید رعایت نمی شود.
سال ها پیش در تالار وحدت تئاتری با نام «راپورت های شبانه دکتر محمد مصدق» روی صحنه رفته بود که در آن «فرهاد آئیش»، بازیگر توانمند سینما و تئاتر ایران، به دلیل شباهتی که به شخص دکتر مصدق دارد، نقش او را ایفا می کرد.
در آن نمایش وقتی دکتر مصدق را به دادگاه نظامی فراخواندند، اتهام هایی به دروغ علیه او نسبت دادند. فرهاد آئیش، در جلد مصدق، وقتی آن اتهام های دروغین را شنید به نشانه اعتراض بلند شد و به رئیس دادگاه گفت: «لااقل استانداردهای دروغ گفتن را یاد بگیرید!».
حکایت آن تئاتر و جمله آئیشِ مصدق شده در دادگاه از این باب گفته شد که امروز در سطح رسانه های عمومی و به ویژه رسانه های تخصصی مطالبی منتشر می شود که لااقل استانداردهای خبر نویسی، فیک نیوز و حتی تعریف و تمجید رعایت نمی شود.
فعالان بخش معدن؛ از کارآفرینان و مدیران دولتی گرفته تا خبرنگاران و روابط عمومی ها، روزانه با حجمی از اخبار در رسانه های تخصصی معدنی مواجه می شوند که بسته به نوع فعالیت و ذائقه خود خبرهایی را انتخاب کرده و در لیست اخباری که باید بخوانند قرار می دهند.
در این میان با توجه به اینکه شرکت های بزرگ معدنی و صنایع اسپانسر این رسانه ها هستند، به خبرهایی در مدح و ستایش مدیران برمی خورند که ممکن است به مذاق آنان خوش نیاید.
استانداردهای خبر نویسی و رسانه داری تا بدانجا نزول پیدا کرده که بدیهی‌ترین اصول نگارش نیز در مطالب رعایت نمی شود و کار بدان جا رسیده که برخی خبرنگاران هنگام عصبانیت از یک مدیر به دلیل آنکه در مراسمی جواب سلام او را مثل همیشه نداده یا نتوانسته به تلفن همراهش پاسخ دهد، مطالبی سرشار از حب و بغض را به عنوان یادداشت، تحلیل، توئیت و خبر منتشر می کنند که به دور از اصول ابتدایی روزنامه‌نگاریست.
گاه حتی اشتباه های فاحشی در لغت نویسی دیده می شود که نشان می دهد نویسنده مطلب حتی نمی تواند املای واژه‌ها را درست به نگارش دربیاورد.
در چنین شرایطی سطح مطالبه گری رسانه ها از دولت، بخش خصوصی و بنگاه های اقتصادی به گرفتن چند ریال آگهی تنزل یافته و اگر مدیدی به آن تن ندهد، مورد توهین و تهمت قرار می گیرد.
در این وضعیت وظیفه روزنامه نگاران باسابقه، رسانه داران، مدیران روابط عمومی و سیاست گذاران چیست و چگونه می‌توانند «ابتذال نویسی» فعلی را مدیریت کرده و مطالبی را تولید کننده که به بهبود روند سیاستگذاری ها و تصمیم سازی ها کمک کند؟
به نظر می رسد بهتر است چنین مطالبه ای از سوی مدیران ارشد بنگاه ها و روابط‌عمومی‌ها درخواست شود چرا که اطلاعات و منابع مالی در اختیار آنان است و می توانند با تولید مطالب استاندارد، هم مشی بنگاه خود را رسانه ای کنند و هم از رسانه های تخصصی بخواهند درباره چالش های آنان به جریان سازی بپردازند و بر اساس اصل «اظهار به بی‌طرفی» که در کلاس‌های روزنامه نگاری تدریس می‌شود، به تولید محتوا بپردازند.
پیشنهاد می شود که بنگاه های اقتصادی در راستای مسئولیت های اجتماعی خود دوره های فشرده آموزش اصول روزنامه نگاری، با تدریس دکتر محمد سلطانی‌فر، مبانی علم اقتصاد، با تدریس دکتر مسعود نیلی، روابط بین‌الملل، با تدریس دکتر محمود سریع‌القلم، علوم سیاسی، با تدریس دکتر حسین بشیریه، تاریخ اقتصاد، با تدریس دکتر سعید لیلاز و علوم اجتماعی با تدریس دکتر علی‌اصغر سعیدی را با همکاری دانشگاه ها و موسسات معتبر برگزار کرده و سطح دانش خبرنگاران را بالا برند.
شاید با برگزاری این دور‌ها خبرنگاران و روزنامه نگارانی که آینده خود را در روزنامه نگاری می بینند بتوانند آنچه را قلم بزنند که توسعه بخش صنعت و معدن کشور بدان نیاز دارد و فعالان این بخش دست‌کم روزانه یک یا دو مطلب موثر را بخوانند که به دانش و اطلاعات آنان اضافه کرده و در راستای بهبود وضع موجود به کار گیرند.
*مدیر مسئول پایگاه خبری بیرونیت
