◄ پندی از مرحوم اصغر قندچی پیشکسوت ساخت کامیون برای صنایع ریلی

 وقتی نیازمند وارد کارگاه اصغر شد، دید در گوشه ای خودش اتاق کامیون ساخته و در گوشه ای دیگر دارد روی شاسی کار می کند. اصغر برای رضا نیازمند توضیح داد که برای جلوگیری از جوش آوردن کامیون های ماک در جاده ها، رادیاتور آنها را ارتقا می دهد، به دلیل فاصله زیاد پمپ بنزین های جاده های ایران، یک بخش اضافه به باک کامیون های ماک اضافه می کرد و خلاصه آنها را تا جایی که می توانست برای ایران مناسب سازی می کرد. همانجا نیازمند متوجه شد که اصغر همان کسی است که دنبالش می گشته، از او دعوت کرد به وزارتخانه برود.

از همین نویسنده:

پندهایی از مونوریل قم برای سریع‌ السیر تهران اصفهان

مطلب پربازدید امروز  را بخوانید:

◄ مترو اسلامشهر و زمان 18 ماهه سوال برانگیز برای ساخت مترو این منطقه

آن روز در وزارتخانه، نیازمند از اصغر یک خواسته داشت که در ازای آن می خواست پاداشی بزرگ به او بدهد ... ، پاداش اصغر قندچی این بود که در سال 1343 اولین پروانه ساخت کامیون در ایران به نام او صادر شد. خودش خیلی موافق نبود و از مالیات و دست های دولتی که قرار بود وارد کارش شود، می ترسید. از طرفی در این میان مخالفی هم وجود داشت و آن حسین میردامادی بود. کسی که نماینده کامیون های ماک در ایران بود و نمی توانست بپذیرد که پروانه ساخت و سمت مدیرعاملی به یکی از زیردستانش یعنی اصغر قندچی برسد. اما نیازمند او را راضی کرد تا برای پیشرفت کار، اصغر را در راس کارها بگذارد و بالاخره کارخانه ای راه اندازی شد تا در ایران تنها با استفاده از چند قطعه وارداتی، کامیون ساخته شود. اصغر همیشه خودش را آهنگر می دانست و عاشق ایران بود، به همین دلیل و به عشق کاوه آهنگر، اسم کارخانه اش را ایران کاوه گذاشت. کارخانه ای که تا اواسط دهه پنجاه به یکی از پرسودترین ها در صنعت ایران تبدیل شده بود. کار کارخانه به جایی رسیده بود که دیگر قطعات و لوازم یدکی ها را هم خودشان در آنجا می ساختند. از افتخارات اصغر قندچی و کارخانه اش این بود که کامیون دارها و حتی رانندگان ترانزیت خارجی به دنبال قطعات ایران کاوه بودند و آنها را به نمونه های خارجی ترجیح می دادند. برگرفته از گزارش استاد آهنگر اتاق بازرگانی تهران (4020613).

مطالبی که بر اساس کتاب نقشه راه بلوغ با موضوع صنعت و خدمات بالغ و کامل برای حضار در کنفرانس مهندسی نگهداری (بهمن 1401) ارائه گردید (تین 252337): در این توضیحات به خدماتی بودن راه آهن و سه مرحله بلوغ آن (انتخاب، بهره برداری، نگهداری) و سه گام بلوغ صنعت (طراحی، تولید و ارتقاء) و ضعف دو پروژه انتقال فناوری لوکوموتیو باری و مسافری اشاره گردید.

در بخش خدمات با انتخاب و بهره برداری از هر سامانه کار انجام و اتمام می پذیرد (ص 14 کتاب نقشه راه بلوغ) ولی با مرحله نگهداری (خردمندانه) دستیابی به بلوغ و کمال خدمات فراهم می گردد. در این زمینه تجربیات تحلیل خرابی های توربوشارژر بیش از 100 لوکوموتیو GT26 در 1369 که عمر این سامانه گران قیمت و حساس (هرکدام توقف یک لوکوموتیو) را با وجود تعمیر (UTEX) در کانادا به جای 2 سال به سه ماه رسانده بود با شناسایی 12 عامل فنی ... بیان گردید (تین 221605).   

بعلاوه نتایج گزارش تحلیلی آژانس انرژی اتمی (NEA) متعلق به کشورهای عضوOECD  و اعلام طراحی به عنوان مهمترین عامل در مشکلات دیزل ژنراتور نیروگاه های اتمی تبیین و به پندهای به دست آمده از مشکلات نگهداری لوکوموتیوهای  U30C شرکت GE که در سال 1371 وارد گردید اشاره شد (تین 83326 و 246781) که نتیجه آن با بحث های فنی سنگین با شرکت جنرال الکتریک به لوکوموتیو C30-7 با رفع مشکلات اولیه طراحی و افزایش بسیار بالای کشش منتج گردید (تین 248023). 

با وجود این تجربیات، مشکلات نگهداری لوکوموتیو آلستوم که هم به کوتاهی راه آهن در اتخاذ راهبرد فشار حداکثر در دوران گارانتی و هم به شرکت های واگن پارس و آلستوم در بی توجهی به مشکلات فنی بازمی گردد (تین 90443) و با وجود اتمام پروژه انتقال فناوری ساخت 80 لوکوموتیو در واگن پارس و موتور دیزل آنها در دسا، نه تنها بدلیل کوتاهی در اصلاحات مورد نیاز و عدم ارتقاء مناسب محصول سبب بلوغ صنعت نگردید بلکه بلوغ سطح خدمات در بخش کشش راه آهن را نیز درپی نداشت.

آنچه سبب رشد جهشی مرحوم قندچی در 60 سال پیش گردید فناوری وارداتی نبود بلکه ابتدا جسارت اندیشه در ضعف های کامیون های ماک آمریکایی بود و باور اینکه می تواند آنها را رفع و کامیون را برای شرایط ایران ارتقاء دهد، و آنچه سبب مشکلات ما در محصولاتی مانند لوکوموتیو آلستوم، خودکشش زیمنس، واگن های مترو و ... شده غفلت از این مهم است (تین 252337).