◄ دام مخالفان خصوصی سازی ریلی برای تراورس
به اعتقاد برخی کارشناسان ریلی، باید جلوی خودسری هایی که راه آهن بتواند بخش خصوصی را دچار چالش کند، گرفته شود.
به اعتقاد برخی کارشناسان ریلی، باید جلوی خودسری هایی که راه آهن بتواند بخش خصوصی را دچار چالش کند، گرفته شود.
به گزارش تین نیوز ، پس از انتشار خبرهایی که از ایجاد محدودیت برای شرکت های خصوصی ریلی از سوی شرکت راه آهن خبر می داد، شماری از کارشناسان، متخصصان و فعالان این حوزه به بررسی این موضوع در یک میزگرد مجازی در شبکه های اجتماعی پرداختند.
به اعتقاد شماری از کارشناسان حوزه ریلی، در حالی که راه آهن های دولتی دنیا افتخارشان، پشتیبانی از بخش خصوصی ریلی است، این موضوع در کشور ما روندی دیگری به خود گرفته و حتی در مقاطعی چالش هایی برای بخش خصوصی از سوی نهاد حاکمیتی ریلی، ایجاد شده است.
کارشناسان ریلی با اشاره به این که حدود دو دهه است که راه آهن نسبت به خصوصی سازی اقدام و کم و بیش فعالیت های نگهداری و بهره برداری خود را به بخش های خصوصی واگذار نموده بر نقش ویژه سیاست گذاری و نظارت راه آهن در این زمینه تاکید کرده و خواستار تقویت ارتباط راه آهن با بخش خصوصی شدند.
کارشناسان معتقدند برای سیاست گذاری و ارتباط راه آهن با بخش خصوصی نیاز به یک درگاه ارتباطی است تا از رفتار چندگانه معاونت ها و ادارات کل با بخش خصوصی جلوگیری شده و همچنین موجبات تقویت نظارت و حفظ ایمنی از طریق کنترل کیفیت و تضمین کیفیت با استانداردهای تعیین شده، فراهم گردد و بدین طریق تمامی بخشنامه ها و دستورات از طریق این درگاه یا معاونت در راه آهن به بخش خصوصی ابلاغ شود.
کارشناسان ریلی همچنین با تاکید بر این که با نگاهی به پیشینه خصوصی سازی ریلی، مشخص می شود تغییرات مدیران راه آهن در دوره های مختلف و سلایق و سوابق شان، به شدت بر انگیزه های دولت در حرکت به سمت خصوصیسازی یا عقبگرد از آن موثر بوده، دوره مدیریت کنونی راه آهن را از جمله بدترین دوره ها از این منظر دانسته و عنوان کردند که مدیریت فعلی راه آهن عملا و علنا به دنبال بازگشت به گذشته بوده و در مجلس نیز این حرکت را دنبال می کنند که البته مجلس مخالف این تمایل غلط و خام است.
در ادامه این مباحث، مهرداد تقی زاده که سابقه مدیریت راه آهن و شرکت رجا و ...را در پیشینه کاری دارد با بیان شرحی از روند خصوصی سازی در راه آهن از گذشته تا حال، گفت: هرچند وقت یک بار موج مخالفت با خصوصی سازی در حوزه ریلی صورت می گیرد و بعد جمع می شود.
او با بیان این که در حال حاضر تمام واگن های باری و واگن های مسافری و 30 تا 40 درصد لکوموتیوها در اختیار بخش خصوصی ریلی است، به توقف خصوصی سازی در راه آهن و عدم واگذاری باقی مانده لکوموتیوها به بخش خصوصی اشاره و عنوان کرد: در طی سالیان گذشته، کسانی که مخالف خصوصی سازی بودند با توجه به موفقیت خصوصی سازی (انجام همان خصوصی سازی ناقص خیلی بهتر از آن بود که سیستم در اختیار بخش دولتی کُند و بی انگیزه باشد)، به این مخالفت به چند روش ادامه داده اند.
تقی زاده با تاکید بر آثار مثبت خصوصی سازی ریلی در کیفیت و رشد خدمات، گفت: کسانی که در طی سال هایی که خصوصی سازی انجام می شد با این اقدام مخالف بودند چون نمی توانستند علنا مخالفت خود را نشان بدهند، خودشان را طرفدار خصوصی سازی کامل نشان می داده و می گفتند چون خصوصی سازی ناقص بوده پس فایده نداشته است.
این کارشناس همچنین به بیان روش دیگر مخالفان خصوصی سازی راه آهن پرداخت و تاکید کرد: سنگ اندازی جلوی پای شرکت های خصوصی و چوب لای چرخ آنها گذاشتن، روش دیگری برای مخالفت با خصوصی است.
تقی زاده با تاکید بر این که شرکت های خصوصی توان مالی و بنیه خیلی بالایی ندارد، افزود: وقتی چوب لای چرخ این شرکت ها می گذارند، شرکت های خصوصی به مشکلات مالی برخورد کرده و برای مثال اتفاقی می افتد که برای تراورس رخ داد و این شرکت بدهکار شد و نتوانست حقوق کارکنانش را بدهد.
او گفت: کارکنان هم فکر می کردند اگر دولتی بودند حقوق شان پرداخت می شد و شروع به اعتصاب کردند، در حالی که تراورس مقدار زیادی طلب از راه آهن داشت و اگر راه آهن طلب های تراورس را پرداخت می کرد این شرکت می توانست حقوق کارکنانش را بپردازد.
وی اظهار کرد: در مجموع، چون راه آهن سیر و حرکت و نهاد حاکمیت را در اختیار دارد وقتی بخواهد می تواند بخش خصوصی را با چالش های اقتصادی و مالی مواجه نماید و بخش خصوصی هم وقتی با مشکل مالی برخورد کرد نمی تواند خود را اداره کند.
تقی زاده با تاکید بر این که از همین مرحله باید جلوی خودسری هایی که راه آهن بتواند بخش خصوصی را دچار چالش کند، گرفته شود، گفت: راه آهن نباید بخشنامه هایی صادر کند که به بخش خصوصی لطمه بزند لازم است بخشنامه هایی که بر موضوع حرکت حمل و نقل بار و مسافر و تعمیرات و ... اثر گذار است طوری باشد که با هماهنگی بخش خصوصی صادر شود.
آقای تقی زاده شما هم یک حق العملکار بیش نیستی
كاملا درسته
سلام
اول اینکه خصوصی سازی در ایران بزرگترین خیانت به ملت ایرانه ، اینکه اموال ملی به یک باند و یک عده پولدار واگذار بشه خیانته ، بهترین راهکار در کشور توانمند سازی بخش تعاونی ست تا آحاد جامعه سهامدار باشند نه یک عده دزد و مافیا ، خیانتهایی که امثال اینها در دوران مدیریت در راه آهن کردن ضربه بزرگی به راه آهن ، ملت ایران و حتی بخش خصوصی واقعی بوده ، هست و خواهد بود ، مدیران خائنی که در دوران مدیریت جاده صاف کن شدن برای منافع شخصیشون در بخش مثلا خصوصی مافیایی ، افرادی که فقط روی کاغذ رزومه سازی کردن و با دزدیدن اطلاعات و زحمات دیگران خودشون رو مطرح کردن .
در دوره مسئولیت با هدف و برنامه ورشکست سازی راه آهن هزینه تراشی ها و حاتم بخشی ها کردند از اضمهلال نیروی انسانی و حذف متخصصین واقعی گرفته تا قراردادهای مسموم ، امثال ... با پول و بودجه بیت المال در حال ساخت شرکتهاشون بودن ، با پول بیت المال بدنبال لهو و لعب و ..... بودن حالا برای تیر خلاص هجمه رو شروع کردن ، امیدواریم هر چه زودتر ابعاد خیانتهای این مفسدان بررسی و افشا بشه و انشاءلله این مزدوران تحویل دستگاه عدالت شده و به محاکمه برسند.
باسلام
کلیات بحث واگذاری به بخش خصوصی خاصه در راه آهن موضوعی است که در سالهای گذشته هر کس از ظن خویش آنرا تحلیل کرده اما مواردی که بیان میشود عموما کلی و با تکیه به فرض هائی است که عملا فرض های درستی نیست قطعا برخی موارد عنوان شده هم می تواند درست باشد اما واقعا بیائیم و بنگریم که آیا در سالهای گذشته واگذاری ها درست انجام شده وآیا واقعا با بخش خصوصی آنهم بخش خصوصی بدون رانت معامله شده است اگر واقعیت را کنکاش کنیم مشکلات زیادی را خواهید دید که در نهایت آنکه ضرر را متحمل شده صنعت ریلی کشور بوده است برخی دوستان در سالهای اخیر موضوعی مطرح میکنند تحت عنوان رگولاتوری که به دلیل نبود ساز کار رگولاتوری در راه اهن این اتفاقات در واگذاری ها حادث شده است که البته تا حدود زیادی هم درست است اما جالب ماجرا اینست که کسانی این را مطرح میکنند که خود در سالهای دور در راس راه اهن حضور داشته و خود از شروع کنندگان واگذاری ها به بخش خصوصی بوده اند حال چرا در آن زمان رگولاتوری مطرح نمیشده وحالا مطرح میشود جای سوال دارد؟؟؟اگر راه آهن به ضعم برخی نباید در کار بخش خصوصی دخالت کند یا آنرا محدود کند که صحبت درستی است آیا در سالهای گذشته قوانین یا بخشنامه های درستی تدوین شده است که منافع راه آهن کشور را در قبال این واگذاری ها حفظ کند به طور مثال ایبنیه واگذاری راه اهن به بخش خصوصی برای حرکت قطارهای ایشان در قبال این حرکت آسیب نبیند به نظر می رسد اینگونه نیست وعملا در سالهای گذشته بخش خصوصی با این شرایط یعنی سودهای پنهان غیر قابل محاسبه (به دلیل فقر قوانین)سودهای هنگفتی داشته است در خصوص شرکت تراورس که به آن اشاره شده واقعا اگر برسی شود آیا نوع واگذاری و بخش خصوصی که آنرا در دست گرفت درست بوده که ما در حال دفاع از این واگذاری باشیم خارج از این موارد بخش خصوصی های حول راه آهن که وجود دارند را اگر کنکاش کنید متوجه خواهید شد که بعضا علی رغم اینکه هیچ وابستگی به راه آهن نداشته اند اما مدیران عامل ایشان را مدیر عامل راه اهن در ادوار گذشته البته انتخاب میکرده به نظر شما در آن زمان ها این کار درست بوده که حتی در انتخاب مدیر عامل وهیئت مدیره هم در بخش های خصوصی مدیران عامل اداوار گذشته دخالت داشتند وجالب تر اینکه خیلی ها خود حال از ارکان همان بخش خصوصی وسهام داران می باشند تحلیل جناب مهندس تقی زاده از این شرایط چیست؟به گذشته اگر برگردیم میبینیم که برای شروع به کار خیلی از این بخش خصوصی ها خاصه در حو.زه ناوگان وام های کلانی با سودهای پائین بعضا شاید عالی وبا مجوزهای راه آهن پرداخت شده است وبعد ها شاهد بودیم که همان هائی که وام را تائید کردند سالهای بعد در هیئت مدیره های همذان شرکت ها حضور داشتند واقعا تحلیل آقایان چیست؟اینها را نوشتم البته بسیار خلاصه که عرض کنم واگذاری ها درست انجام نشده ودیوار با فنداسیون خوبی بالا نرفته واین به 25 سال پیش بر می گردد ولذا لازم است تا شاید با فروپاشی این دیوار کج دیوار سالمی و پایداری در این حوزه مجددا ساخته شود اینکه این کار سخت با توجه به مخالفت های بسیار زیاد بخش خصوصی قدیمی وقدرت ان انجام پذیر باشد را شاید نتوان پیش بینی کرد لیکن اصلاح امور لازم است واین بین آنکه مورد ظلم قرار گرفته کا رگر ومهندسی است که در بطن کارگاه در حال زحمت کشیده برای حرکت درست این قطار ریلی است وفشار روی همان قشر است به نظرم تا همین حد کافی میباشد .
جالبه که امثال جناب تقی زاده با کارنامه مشخص! به خودشان اجازه اظهار نظر در سطح کلان و تعیین خط مشی برای راه آهن را می دهند!!