◄ پندی از رویکرد بخش خصوصی فرانسه برای سودآوری قطارهای سریع السیر

​​بنابر گزارش IRJ در 25 اکتبر 2022 ، شرکت Kevin Speed پیشنهاد قطار حومه ای سریع السیر را در فرانسه ارائه داده است، این جابجایی ارزان با قطارهای تراکم بالا و سرعت 300 کیلومتر بر ساعت و واگن های یک طبقه انجام خواهد شد.

Kevin Speed آخرین شرکتی است که قصد دارد خدمات مسافری با دسترسی آزاد را در فرانسه راه‌ اندازی کند، اکنون که بازار از نظر تئوری کاملا باز است. این شرکت پیشنهاد می‌ کند تا در سال‌های 2025 تا 2026، خدمات مسافرتی کم‌ هزینه را در خطوط پرسرعتی که از پاریس و سایر شهرهای بزرگ و مقاصدی با خدمات ضعیف کمتر از دو ساعت فاصله دارند، معرفی کند.

این شرکت زاییده فکر آقای لورن فورتون است که از سال 2018 تا 2021 مدیر عملیاتی یوروتونل (تونل مانش برای اتصال ریلی قطارهای سریع السیر بین اروپا و انگلیس) بود و قبل از آن برای اپراتور حمل و نقل شهری پاریس RATP کار می کرد.

کوین اسپید در 7 اکتبر اعلام کرد که قصد دارد از دولت و مدیر زیرساخت فرانسه، (شبکه ریلی SNCF)، برای یک توافقنامه دسترسی 30 ساله به شبکه برای مطابقت با عمر قطارهایی که خریداری خواهد کرد، درخواست دهد در حالی که قراردادهای دسترسی اکنون به 10 سال محدود شده و تخمین می زند که سالانه یک میلیارد یورو هزینه دسترسی به SNCF پرداخت کند.

این شرکت تفاهم‌ نامه‌ ای با یک «تولیدکننده بزرگ فرانسوی» امضا کرده تا قطارهای با قابلیت اطمینان بالا و تعمیر و نگهداری پایین و یکطبقه را با سرعت 300 کیلومتر در ساعت و شتاب و ترمز سریع خریداری کند.

قطارها کوتاهتر از انواع TGVموجود (با واگن های کمتر) و دارای 3+2 صندلی و تراکم بالا خواهند بود. ماه سپتامبر، فضای داخلی با شرکت Neomind بررسی شد.

قطارها 6 سفر رفت و برگشت در روز با دوره ای فشرده در پایانه ها انجام می دهند در حالی که رانندگان هر کدام دو سفر رفت و برگشت را پوشش می دهند. این امر باعث می شود تا کرایه های بسیار پایین ارائه شود: 3 یورو در هر 100 کیلومتر و 5 یورو برای 250 کیلومتر، هیچ رزرو صندلی وجود نخواهد داشت، اما قیمت گذاری منوط به مدیریت عملکرد خواهد بود.

بلیت ها از طریق یک برنامه تلفن همراه فروخته می شود، که از طریق آن مشتریان همچنین می توانند به منظور بهبود خدمات ارائه شده و گزارش مشکلات کیفیت، بازخورد خود را ارائه دهند. این برنامه  همچنین می‌تواند به مسافران عادی اجازه دهد تا با یکدیگر ارتباط برقرار کنند تا به عنوان مثال، امکان دسترسی ماشین آخرین مایل (دسترسی ایستگاه به مقصد) را فراهم کنند.

علاوه بر کوین اسپید، شرکت Railcoop قصد دارد خدمات بین شهری را در خطوط معمولی که راه‌ آهن فرانسه (SNCF) آنرا نادیده گرفته، ارائه دهد و شرکت Le Train با معرفی خدمات پرسرعت بین نانت و بوردو، می خواهد این شکاف را پر ‌نماید.

اکنون بهتر می توان به ارزش رویکرد و نتایج تصمیمات ژاپن در احداث راه آهن سریع السیر پی برد که برای اقتصادی شدن بیشتر این خدمات از واگن های عریض با 5 ردیف صندلی و بالابردن تراکم صندلی ها و ... بهره بردند و با این روش ها ظرفیت هر واگن را تا 100 نفر رساندند که نمونه این رویکرد را در قطارهای 16 واگنه N700با 1323 نفر ظرفیت می توان مشاهده  کرد.  

همین رویکردها در زمان راه آهن دولتی ژاپن، زمینه ساز ورود موفق بخش خصوصی در نیمه دهه هشتاد میلادی گردید که نمونه این رویکرد را اکنون در راه آهن فرانسه برای ورود بخش خصوصی به حمل و نقل گران قیمت سریع السیر ریلی می بینیم.

با ورود مرحوم دکتر دادمان به راه آهن در سال 1376 و تصمیم بر خرید قطارهای خودکشش زیمنس در مذاکرات اولیه با ایشان برای سودآوری و پایداری بیشتر این ناوگان، مشخصات اولیه ترنست به گونه ای تنظیم شد که در هر ردیف عرضی پنج صندلی (درجه یک چهار صندلی) قرار گیرد و فاصله صندلی ها نیز به نحوی بود که در واگن های کابیندار 74 صندلی ترکیبی و در واگن های میانی 82 صندلی چیده شود که با تمهیدات دیگر مانند حذف دو درب در هر واگن پنج صندلی دیگر افزوده می شد.      

متاسفانه نگاه غالب همکاران به بخش مسافری به عنوان یک ویترین پرهزینه است که سودآوری را نباید برای آن در نظر گرفت و همین نگاه سبب وادادگی و بی توجهی به نکات آشکاری است که می تواند سبب کاهش هزینه و بلکه افزایش سودآوری گردد، همین نگاه سبب کاهش سهم مسافر ریلی از چهار به کمتر از 2 شده در حالی که طبق قانون مدیریت سوخت باید به 18 می رسید.

* کارشناس حمل و نقل