◄ پندی از گزارش فاصله بین خرابی ناوگان ریلی حومه‌ ای کانکتیکات

عباس قربانعلی بیک: اداره حمل و نقل کانکتیکات (CTDOT) برای بهبود مستمر خدمات حمل و نقل ریلی، شاخص "فاصله میانگین بین خرابی ها" (Mean Distance Between Failures - MDBF) را به عنوان معیار اصلی ارزیابی قابلیت اطمینان ناوگان قطارهای حومه مورد بررسی قرار می دهد. این شاخص با تقسیم کل مسافت طی شده بر تعداد خرابی های اصلی محاسبه می شود. تعریف خرابی اصلی شامل هرگونه نقص مکانیکی است که منجر به: توقف یا تأخیر قطارهای مسافری، وقفه بیش از 5 دقیقه و 59 ثانیه در خدمات، اختلال در برنامه زمان بندی حرکت قطارها می گردد. نتایج سه ماهه سوم سال 2019 این ناوگان به تفکیک، بشرح زیر بوده است: 

واحدهای (خودکشش) برقی M8 (471 دستگاه با سرعت 160): هدف تعیین شده MDBF: 451 هزارکیلومتر، عملکرد واقعی: 507 هزارکیلومتر، بهبود: 12 درصد بالاتر از هدف، تعداد خرابی: 25 مورد، مسافت کل طی شده: 12.7 میلیون کیلومتر (ماهانه 9 هک).

لوکوموتیوهای دیزلی P-32 (20 دستگاه 3200 اسب سرعت 166):  هدف تعیین شده MDBF: 34 هزارکیلومتر، عملکرد واقعی: 42 هزارکیلومتر، بهبود: 24 درصد بالاتر از هدف، تعداد خرابی : 22 مورد، مسافت کل طی شده: 919 هزار کیلومتر (ماهانه 15 هک).

لوکوموتیوهای دیزلی BL20 (3 دستگاه 2000 اسب):  هدف تعیین شده MDBF: 21 هزارکیلومتر، عملکرد واقعی: 41 هزار کیلومتر، میزان بهبود: 95 درصد بالاتر از هدف، تعداد خرابی ها: 5 مورد، مسافت کل طی شده: 204 هزارکیلومتر (ماهانه 23).

واگن های مسافربری (احتمالا سرعت 160): هدف تعیین شده MDBF: 322 هزارکیلومتر، عملکرد واقعی: 334 هزار کیلومتر، میزان بهبود: 4 درصد بالاتر از هدف، تعداد خرابی ها: 21 مورد، مسافت کل طی شده: 7 میلیون کیلومتر. (مجموع ناوگان 20.8 مک).

استراتژی آتی CTDOT: نوسازی تدریجی ناوگان طی 10 سال آینده، طراحی و خرید واگن های جدید، توسعه ناوگان برای پاسخگویی به تقاضای آینده، بهبود مستمر قابلیت اطمینان سرویس ها، افزایش کارایی و بهره وری سیستم.

عملکرد فوق العاده ناوگان در این دوره، به ویژه در بخش لوکوموتیوهای BL20 با 95 درصد بهبود نسبت به هدف، نشان دهنده موفقیت برنامه های نگهداری و تعمیرات است. با این حال، تحقق اهداف آتی مستلزم بودجه و سرمایه گذاری مناسب خواهد بود.

متوسط سالانه شاخص MDBF قطارهای خودکشش M8 برابر 587 و برای سه نوع بعد بترتیب 50، 81 و 502 کیلومتر بود.

کانکتیکات ایالتی کوچک به مساحت 14 هزار کیلومترمربع، در شمال شرقی نیویورک و جمعیت آن بیش از 3 میلیون نفر است. 

قطارهای خودکشش M8 توسط کاوازاکی در سال 2011 ساخته شد و شامل 223 قطار خودکشش دوواگنه برقی و 25 واگن تک با سرعت 161 کیلومتربرساعت، عرض 3.2 متر، ظرفیت 101، 111 و 114 صندلی و وزن نوع کششی 65 تا 67 تن است.   

اما آمار 6 سال گذشته ما نشان می دهد فاصله بین خرابی ها (MDBF) در لوکوموتیوهای باری از 11 هزار کیلومتر در 1398 به 3 هزار کیلومتر در 1403 و در لوکوموتیوهای مسافری طی همین مدت از 81 به 10 هزارکیلومتر رسیده است (تین 289781).

دستورالعمل خدمات تعمیرات شرکت Metrolink برای واحد ریلی کالیفرنیای جنوبی به شاخص MDBF به عنوان یکی از الزامات قرارداد اشاره و حداقل 32 هزار کیلومتر را برای انواع لوکوموتیوها و 193 هک را برای انواع واگن های مسافری تعیین نموده است.

یکی از تعهدات قراردادی شرکت های پیمانکار محاسبه دوره ای (ماهانه) این شاخص به کارفرما است (صفحات 19 و 20 کتابچه).

با تعیین حداقل شاخص MDBF مورد پذیرش در خرید لوکوموتیوهای جدید از داخل و خارج و حتی در واگذاری لوکوموتیو به بخش خصوصی برای بازسازی (تین 287650) یا تعمیرات درآمد افزایش و دغدغه معاونان کاهش می یابد (تین 290705).

با وجود اهمیت بالای شاخص MDBF و پایش آن در کاهش خرابی که از سال ها پیش اعلام شده (سیستم جدید نگهداری قطارهای مسافری، مقاله منتخب 21 اسفند 1376) ظاهرا قراردادهای نگهداری و تعمیرات ناوگان بدون تعهد کیفیت سیر منعقد می گردد و فقط به تعهد آماده به کاری اکتفا می شود درحالی که قابلیت اعتماد (R) تاثیر مستقیم بر آماده بکاری و تعمیرپذیری دارد.

نکته دیگر بحران شدید قابلیت اعتماد (MDBF) خودکشش دیزلی است که در گذشته نزدیک حدود 2000 کیلومتر بوده و همین امر علاوه بر اختلال در گراف، سبب توقف بیش از 80 درصد ترنست های زیمنس و حدود 50% ریلباس حومه ای روتم شده است.