آینده ناوگان هوایی ایران؛ نیازها و چالش ها تا پنج سال آینده (2030 میلادی)
بررسی ها نشان می دهند که تا سال 2030، تعداد هواپیماهای عملیاتی و ضرایب بهره برداری از آنها باید به شکل قابل توجهی افزایش یابد.

خلیل الله معمارزاده: واقعیت این است که ناوگان هوایی ایران چاره ای جز توسعه ندارد. اما تا کجا می توان با تعداد محدود هواپیماهای موجود، با ضرایب بهره برداری (Utilization) و اطمینان (Reliability) فعلی، بدون افزایش سوانح و مشکلات عملیاتی به مسیر ادامه داد؟
بررسی ها نشان می دهند که تا سال 2030، تعداد هواپیماهای عملیاتی و ضرایب بهره برداری از آنها باید به شکل قابل توجهی افزایش یابد.
اما این رشد، که حالا دیگر یک اجبار است، چگونه باید محقق شود تا از بحران های غیرقابل کنترل جلوگیری کنیم؟
تأمین مالی و سرمایه گذاری؟
نوسازی و بهسازی ناوگان فرسوده؟
بهبود زیرساخت های تعمیر و نگهداری؟
همکاری و مشارکت های بین المللی ممکن؟
علاوه بر این، چالش های پس از توسعه چه خواهند بود؟
و مهم تر از همه: آیا حاکمیت و عقلانیت هوانوردی ایران آماده پذیرش راهبردهای عملی و پیشگیرانه است، یا باز هم باید منتظر اقدامات انفعالی و واکنشی در مواجهه با بحران ها باشیم؟
* خلیل الله معمار زاده کارشناس هوانوردی