◄ مشکلات راه آهن ایران از دیدگاه پژوهشگران شرکت Egis فرانسه
مشکلات بخش ریلی ایران از نگاه طرح جامع حمل ونقل Egis فرانسه در سال 2004 در سمیناری ارائه شده که چکیده ای از آن را در ادامه می خوانید:

عباس قربانعلی بیک: مطالعات طرح جامع حمل ونقل (CTSI)، در اوایل دهه هشتاد توسط شرکت Egis فرانسه انجام شد و گزارش تشخیص مشکلات بخش ریلی ایران بدین شرح در 28 نوامبر سال 2004 در سمیناری ارائه شد:
تشخیص وضعیت صنعت حمل و نقل ریلی: سیستم نسبتاً مدرن با استانداردهای روز، اما عمدتاً تک خطی. رشد سریع با فرصت های جدید ترافیکی. فواصل طولانی مناسب برای حمل ونقل ریلی، سوخت ارزان و جاده های دشوار. تأمین مالی کامل توسط دولت برای ساخت خطوط جدید و پوشش کسری بودجه. بسیاری از مراکز اصلی ترافیکی هنوز به شبکه ریلی متصل نشده اند.
راه آهن ایران با بحران بالقوه مواجه است
چشم انداز ترافیک راه آهن ایران: برنامه های بلندپروازانه برای دوبرابر کردن حجم مسافر و بار در کمتر از پنج سال، عوامل افزایش ترافیک که خارج از کنترل ایران هستند: کشتی های بزرگ (RTW) در بندرعباس، ترانزیت ترافیک آسیای مرکزی، کریدور شمال-جنوب. تونل ریلی بسفر، مسیر استاندارد ترانس- آسیا.
کریدورهای اصلی ترافیک داخلی: بندرعباس- تهران. بندرعباس- زرین شهر، چادرملو- زرین شهر، بندرعباس- مشهد، امیرآباد- بندرامام.
کریدورهای اصلی ترافیک ترانزیت موجود: رازی- تهران- سرخس، بندرعباس- بافق- سرخس، امیرآباد- بندرامام، رازی- بندرعباس. کریدورهای ترافیک ترانزیت آینده: زاهدان- سرخس، زاهدان- رازی، آستارا- زاهدان، آستارا- بندرعباس، آستارا- بندرامام، گرگان- رازی.
روش های افزایش ظرفیت خطوط: تعیین و زمان بندی مسیرهای بهینه برای قطارهای باری، افزایش سرعت قطارها، استفاده از قطارهای سنگین تر و بهبود قدرت لوکوموتیوها، بهبود سیستم های سیگنالینگ، دوخطه کردن برخی از مسیرها. صفحه 8: مسیرهایی که نیاز فوری به افزایش ظرفیت دارند: قم- کاشان (64 کیلومتر): دوخطه کردن، یزد – بافق (117 کیلومتر): دوخطه کردن، اندیمشک- دورود: افزایش قدرت لوکوموتیوها و بهبود سیگنالینگ، حومه تهران: بهبود سیگنالینگ.
بخش مسافری: خدمات ناکافی برای پاسخگویی به تقاضای فعلی، نیاز به خدمات بیشتر برای مسافت های کوتاه تر در طول روز برای سفرهای کاری و ترانزیت سریع تر، نیاز به نوسازی ناوگان برای کاربران پرتعداد، توسعه خدمات حومه ای، تعرفه های اقتصادی برای سنجش سطح واقعی تقاضا.
بخش بار: توسعه زمان بندی حمل بار و تبلیغ زمان های ترانزیت، تسریع خدمات، بهبود کنترل ناوگان، ورود به بازار کانتینر با خدمات و شبکه ترمینال ها، نیاز به نوسازی ناوگان.
ناوگان کشش: آماده بکاری ضعیف لکوموتیوها، تسریع برنامه بازسازی GT26، بهبود آماده بکاری ناوگان فعلی، ایجاد نظام نگهداری پیشگیرانه، نهایی سازی و تسریع برنامه ساخت لوکوموتیوهای جدید. صفحه 12: خلاصه وضعیت فعلی: خطر رشد سریع تر از حد توان سیستم راه آهن ایران، تصمیمات سرمایه گذاری باید مبتنی بر کسب وکار باشد (اندرز کلیدی)، نیاز فوری به افزایش ظرفیت مسیرها و قطارها، نیاز کلی به اطمینان از همگامی تأمین لوکوموتیوها، ناوگان، امکانات نگهداری، ترمینال ها و ظرفیت مدیریتی با گسترش سیستم. نیاز به کنترل مدیریتی دقیق تر با کمک کامپیوتری و برنامه ریزی هماهنگ برای آینده.
توصیه های اصلی گزارش برای دوبرابر کردن حمل ونقل در کوتاه مدت عبارت بود از: بهینه سازی برنامه حرکت قطارها، افزایش سرعت قطارهای باری و مسافری، افزایش توان لکوموتیوها، افزایش وزن قطارها، دوخطه کردن برخی مسیرها، ارتقاء سیگنالینگ و گسترش سریع حمل ونقل کانتینری (خدمات و پایانه ها) و توسعه خدمات حومه ای هم از توصیه های این مطالعه بوده است.
افزایش ظرفیت شبکه و افزایش ظرفیت قطارها از دیگر توصیه های مهم بوده و اطمینان از اینکه تامین ناوگان و تعمیرونگهداری و پایانه ها ... با توسعه حمل ونقل توسعه می یابند، سرمایه گذاری مبتنی بر کسب وکار و آخرین توصیه مدیریت دقیق تر با کامپیوتر.
با وجود نتایج این گزارش و دیگر مطالعات جامع در پایان دهه هشتاد، ابتدا و انتهای دهه نود و مطالعات اخیر، همچنان مشکلات راه آهن پابرجاست، بویژه تصور غلط ظرفیت پایین شبکه که علاوه بر تحمیل هزینه زیاد بر بودجه کشور برای دوخطه کردن و ... سبب بهره وری پایین راه آهن شده و مشکلات اقتصادی این سازمان را تشدید می نماید. (مانند سنگان بافق، تین 292093، مسیر لرستان، تین 290238، ظرفیت خطوط، تین 288697، ظرفیت ترانزیت، تین 272273 و 4 هزارکیلومتر خط بیهوده، تین 263554).
اصل مقاله را اینجا بخوانید.
سلام و درود
در بخش مسافری، عبارت "تعرفه های اقتصادی برای سنجش سطح واقعی تقاضا" برای بنده مبهم است. آیا امکان توضیح بیشتر وجود دارد؟
با سلام و تشکر از توجه دقیق و پرسش خوب شما،
سال 1379 در هنگام ورود به شرکت رجا با تقاضای بسیاربالای بلیط واگنهای 4 تخته مواجه شدم و با بررسی بیشتر متوجه شدم، درآمد کامل یک واگن چهارتخته 32 یا 36 نفره که منطقا باید برابر درآمد کامل یک واگن 60 نفره باشد و بلکه بیشتر، اینگونه نبود و با پیشنهادی به هیئت مدیره رویکرد را تغییر دادیم که در نتیجه تقاضا کاملا تغییر کرد و اول واگنهای 6 تخته نایاب میشد در صورتی که قبلا برعکس بود.